Adoptierecht, wat houdt dat in?

Adoptie is niet alleen het aannemen van het kind, het is volgens een strikt wettelijk kader, het verbreken van de familieband tussen de biologische ouders en het kind en het bepalen van een nieuwe wettelijk geldende familieband het kind en de adoptieouders. Uiteraard is dit slechts één kant van het verhaal en is een dergelijk gebeuren steeds onderworpen aan een sterke emotionele beleving van kind en (adoptie-)ouders, maar dat is dan weer materie voor specialisten en hulpverleners.

Adoptie in Nederland kan in essentie opgedeeld worden in twee grote luiken. Enerzijds de adoptie van een Nederlands kind en anderzijds de adoptie van een buitenlands kind. 

Bij interlandelijke adoptie, of vrij vertaald, het adopteren van een kind uit het buitenland, beslist de bevoegde instantie in het buitenland of jij voldoet aan de voorwaarden om adoptieouder te zijn. Deze instantie neemt de uiteindelijke beslissing om jou als nieuwe ouder van het kind te erkennen, en vaak wordt die beslissing ook automatisch in Nederland erkend. Je hoeft in dit geval dus niet meer bij een Nederlands rechter langs te gaan.

Als de buitenlandse bevoegde instantie echter zelf geen beslissing wil of kan nemen, of de erkenning worden niet automatisch in Nederland toegepast, dan bent u verplicht om een advocaat aan te spreken, die voor jou de verzoekschriftprocedure zal opstarten. 

Bij adoptie van een kind dat in Nederland woont zijn een aantal specifieke voorwaarden van toepassing. Afhankelijk van de persoonlijke situatie van kind en adoptieouders zijn er eventueel uitzonderingen of extra voorwaarden mogelijk voor bijvoorbeeld draagmoederschap en donoren bij duomoeders, maar vaak kan hierbij ook erkenning een alternatieve uitweg bieden.

Tip: Advocatenkantoor Appelman: persoonlijk, sociaal, flexibel en voordelig

Zo moet een adoptie steeds in het belang zijn van het kind en mag dat kind van zijn natuurlijke ouders niets meer te verwachten hebben. De adoptieouder moet de volwassen leeftijd hebben bereikt en minstens 18 jaar ouder zijn dan het adoptiekind. Je moet ook aantonen dat je het kind al minstens 1 jaar hebt verzorgd en opgevoed. Het kind moet minderjarig zijn en moet vanaf de leeftijd van 12 jaar ook zelf instemmen met de adoptie. Dit akkoord wordt bevraagd door de bevoegde rechter in een kort gesprek met het kind, waar geen andere partijen bij mogen aanwezig zijn. Een brief van het kind zelf, wordt eveneens aanvaard.

Of het nu gaat om de adoptie van een pleegkind, een stiefkind, het kind van je partner of een draagmoederschap, het is steeds aan te raden om bij elke stap beroep te doen op juridische bijstand. Voor de meeste procedures is vertegenwoordiging door een advocaat zelfs verplicht. Zo ben je steeds zeker dat je alle wettelijke voorschriften naleeft en dat je adoptieprocedure op de vlotst mogelijke manier verloopt.